Hiraeth

In de zomer van 2022 reisde violist en componist Wouter Vandenabeele naar de Balkan, Griekenland, Zuid-Italië, Catalonië, Andalusië en Galicië, op zoek naar de melancholische ziel in muziek. Gedurende drie maanden smeedde hij banden met lokale muzikanten en minderheidsgroepen. 

Melancholie verbindt mensen door de eeuwen en culturen heen. Het is tegenstrijdig: verdriet vergezeld van troost of hoop, pijn vergezeld van schoonheid of vreugde. Hiraeth slingert tussen de klankkleuren van melancholie die vooral in de Zuid-Europese muziekculturen te horen zijn (saudade, flamencoblues, balkanmuziek, … ). Een bitterzoet hoopvol verlangen naar wat afwezig is en nooit volledig aanwezig kan zijn. 

De pizzica, Sevdah, flamenco… ze ademen eenzelfde ziel: muziek geboren uit heimwee, uit het verlangen naar iets wat er niet meer is – of misschien nooit écht is geweest. Maar precies die weemoed wakkert iets aan. Ze groeit uit tot energie, hoop en een ritme dat niet stil kan blijven zitten. Wat begint als melancholie, ontvouwt zich in levenslust, dans en een ontwapenende vrijheid. Alsof het gemis ons in beweging zet, ons doet leven.